Caligula

Danasîna berhemê

“Her tişt pir aloz dixuye, lê tevî wilo jî her tişt pir hêsan tê dîtin. Tenê ku heyv bi dest min biketa û ku hezkirinê têra min bikira, êdî her tişt dê bihata guhertin. Lê çawa ev tihn dişikê? Kîjan dil û kîjan xwedawend dê ji min ra bibûna kûrahîya golekê? (li ser çokan digirî) Ne li vê dinyayê û ne li wê dinyayê, tiştek li gor min nîne. Lê ez dizanim û tu jî dizanî (destê xwe bi ber mirêkê ve dirêj dike û digirî) tenê bes bû ku tiştên nepêkan pêk werin! Ez li dinyayê tevî û li nav parsûyên gîyanê xwe lê gerîyam. Min dest dirêj kirin. (diqîre) Ez destan dirêj dikim û tu têyî rastî min, her dem tu li hember min, dilê min kîna te dikişîne. Min rêya rast negirt û ez negiham tu derê. Azadîya min ne ya pak e. Hélicon! Hélicon! Ne tiştek! Hîna jî tişt nîne. Oh! Ev şev giran e. Hélicon nayê, em dê heta hetayê gunehkar bin! Ev şev wekî êşa mirovahîyê giran e.”